Si e shohin gjendjen momentale në Luginë Adem Shahi dhe Shaban Abazi

 Dy  ish oficer të lartë të UÇK-së dhe UÇPMB-së

 

Nëse serbët  krijojnë asociacionin e komunave me shumicë serbe, atëherë shqiptarëve të Luginës duhet t’u jepet autonomia,apo ‘Bashkësi Regjionale” ,siç e kem kërkuar gjatë përpilimit të Platformës së Konçulit 2001. Kurse viti 1992 ,është vit historik për Luginën me shprehjen e vullnetit të qytetarëve,  ku është kërkuar Autonomi, dhe sipas meje kjo është zgjidhja më e mirë sot për shqiptarët e Luginës,duke u bazua në politiken që po ndodh sot në rajon dhe Ballkan. Sot ku ndërkombëtarisht serbët e Kosovës kërkojnë me këmbëngulje asociacionin e komunave, ne urgjentisht duhet të kërkojmë ndërkombëtarisht “Autonomi”me të drejtë bashkimi me Kosovën ose “Bashkësi Regjionale “me të cilën bashkësi nuk ka të drejtë Parlamenti as Qeveria e Serbisë ti ç’fuqizoi vendimet që i merr Komuna. Por këtu duhet një UNITET shqiptar në mënyrë që të zgjidhet përfundimisht problemi politik i Luginës së Preshevës.  Këtë problem politik ishte dashur me herët të hidhet ne tavolinën e bisedimeve Kosovë –Serbi, por mjerisht Kosova ka heshtë deri tani ,e kam frikë se do të heshtë edhe më tutje,ku me ndikimin e ndërkombëtareve do t`ua ep serbeve të Kosovës të gjithë të drejtat me këtë asociacionin që po flitet sot,kurse Lugina prapë do të mbetet ashtu siç është.             Në prag të zgjedhjeve Komunale sot që është në Luginë po ndodh një proces shumë i rëndësishëm ndërkombëtar mbi fatin e shqiptarëve në Ballkan,kurse  zgjidhjet Komunale nuk e kanë një rendësi të madhe ,por me  rëndësishmja do të ishte një zgjidhje globale e përbashkët Kosovë dhe Kosovë Lindore. Andaj, në këto zgjedhje nuk shoh një zgjidhje të problemit politik të shqiptarëve të Luginës së Preshevës”,sepse janë gjysmake jo mirë të organizuar dhe nuk e kanë rëndësinë ndërkombëtare, por munden me qenë shumë të rrezikshme të hyjmë edhe me thellë nën binaret e Serbisë.
Ka qenë edhe më herët por edhe sot e rëndësishme që ky problem të ngritët në nivel të Bashkimit Evropian dhe SHBA-s ,siç atëherë kur ishin në monitorim amerikane gjatë luftës të UÇPMB-së duhet që edhe sot të jenë permanent mbikëqyrës mbi situatën e shqiptareve në Luginën e Preshevës, e sidomos me shqiptarët e Medvegjës ku mbetën pakicë.

   Formimi i asociacioneve serbe në Kosovë ,do të jetë një dëm shumë i madh për Kosovën, kurse do të jetë vdekje e të gjitha kohërave të ardhshme për Luginën e Preshevës.. Kosova duhet ta bëjë të njëjtën gjë që është duke e bërë Serbia për popullin serb ne Kosovë. Kur Serbia kërkon me këmbëngulje të drejtat e serbeve të mbetur në Kosove!. Pse Kosova të mos veproi me të njëjtën mënyrë për shqiptaret e Luginës. Është dashur me kohë Qeveria e Republikës së Kosovës t’i mbështesë shqiptarët dhe t’i mbajë nën kontrolle  të gjitha lëvizjet që po ndodhin në Luginë. Është për çudi si mundë të heshtin gjatë të gjitha kohërave deri me sot.

 Me këtë gjendje jo të mirë dhe jo të kënaqshme, si në arsim .kulturë siguri dhe sfera tjera të jetës, në Luginë nuk mundë të shuhet më,po duhet të gjithë bashkë Lider e Atdhetar të Luginës të bashkuar si kurrë më parë të jemi UNIK në kërkesat tona, dhe ndërkombëtarisht ato t`na pranohen , e jo të mbesim në mëshirën e Serbisë çka do t`na ofroi ajo. Ne shqiptaret e Luginës nuk jemi për mëshirë,jemi për të realizuar  drejtat tona. Të mëshiruar po na bëjnë vëllezërit Qeveritar Kosovar, të cilët nuk po e shtrijnë dorën e  mëshirës që ne me kohë e kërkojmë nga ata.  U bënë shumë vite që ende nuk ka zgjidhje në fushën e sigurisë. Ne  ish-ushtarët e UÇK-së dhe UÇPMB-së. ende ballafaqohemi me shumë probleme, sepse Serbia nuk e ka respektuar asnjë marrëveshje gjerë më tani, që qytetarët e Luginës të lëvizin lirshëm në drejtim të Kosovës dhe në të gjitha drejtimet e tjera. Kjo është një e metë nga faktori ndërkombëtar që nuk është permanent në zgjidhjen e këtij problemi ,sepse në bisedimet Kosovë –Serbi nuk është kërkuar nga përfaqësuesit Kosovar që bile të respektohet Platforma e Konçulit. Në këtë Platforme janë të shkruara të gjitha të drejtat që ne shqiptarëve të Luginës na takojnë. Në këtë Platformë edhe pas luftës kem kërkuar që edhe ne Lugina të jemi pjesëmarrës në bisedime,mos të ndahemi,problemi është i njëjtë, por mjerisht kjo na është mohuar. Menduam t`na  ftojnë në Rambuje ,nuk na ftuan , në Vjenë nuk na ftuan,kurse me padurim pritnim bisedat që po zhvillohen në Bruksel ,edhe këtu as që na llogariten si problem ndërnacional që kërkon zgjidhje urgjente. Menduam që Brukseli është vendi ku behet zgjidhje mbi  të drejtat e njeriut.

      Dikur kur ishte kohë lufte ,nuk patëm dallim Kosovë –Luginë, apo troje tjera shqiptare ,ishim të gjithë bashkë,kishim përpara  të nijetin armik qe edhe sot e kemi,nuk kishim ndarje,duke menduar që edhe sot në ‘LIRI” do të jemi bashkë në kërkesat  e të drejtave  për të cilat i luftuam.

   Viti 1992 është vit historik, që Kosova dhe Shqipëria e kanë ditur me kohe çfarë të drejta ne kem kërkuar. Para se të hyjmë në luftë të UÇK-së dhe të UÇPMB-së .na është premtuar se do të jemi së bashku deri në çlirimin e plotë të trojeve  shqiptare. ! Pse sot heshtet ? Nga kush kem frikë ? Si mundë të anashkalohet populli shqiptarë që mbeti në mëshirën e Serbisë, kurse Serbet e Kosovës të mbështesin dhe përmbushin apetitin e ndërkombëtareve . Deri kur kështu me këto ndarje vëllazërore.! Ne shqiptaret e Luginës nuk  e merituam një tretman të tillë nga Qeveria e Kosovës dhe e Shqipërisë.

  Nëse ndodhë që serbet të fitojnë asociacionin për të cilën sot flitet,ne shqiptareve të Luginës nuk na mbet tjetër veç  ti marrim edhe njëherë armët në dorë e të luftojmë me Serbinë dhe me vëllezërit kosovar ti ndërpresim marrëdhëniet si ata që sot nuk po na llogarisin si popull shqiptar i mbetur jashtë trojeve shqiptare.. Bile sa do pak t`na mëshirojnë që mbeten nën thundrat e Serbisë siç edhe ata ishin deri dje dhe harruan që e kemi një gjuhë,një kulturë dhe  jem të lindur nga një nënë e madhe shqipe Pellazge-Dardane.

    Me ketë politikë që sot po zhvillohet, ne nuk i fajësojmë ndërkombëtaret ,po pikërisht e fajësojmë Qeverinë e Kosovës , dhe delegacionin që sot po pret e po shet të drejtat tona në  Bruksel e Evrope,pa na konsultuar ne shqiptarët e Luginës.

  Kurse në fund mendojmë që zgjedhjet me 13 shtator duhet të bojkotohen në tërësi, sepse liderët dhe partitë politike nuk u bashkuan ,por kanë hy në garë ndaras,gjë që kem frikë  prapë do të dalim humbës e sidomos në K.K të Medvegjës. 

 Shkruan për REDAKSIN  MEDVEGJA  nga  Astana Kazakistan    26.08.2015

  Adem Shehi ish Komandant i UÇK-s, brigada 123 z.o e Llapit. 

  Shaban Abazi -ish Komandant I UÇPMB-së ZO per Medvegjë.

Bëhuni pjes e Faqes Medvegja REDAKSIA   https://www.facebook.com/medvegja.redaksia

 

 

Këshilltarët shqiptarë që do të zënë vend në Kuvendin e Meditës pritet që të fokusohen në realizimin e politikave që kanë të bëjnë me jetën e përdistshme të qytetarëve: të drejtat e tyre civile, politike, ekonomike, sociale e kulturore.

Prishtinë, 25 gusht – Çështja e shqiptarëve në Kosovën Lindore (Preshevë, Bujanoc dhe Medvegjë), pas marrveshjes së Konqulit (2001), që u arritë me ndërmjetësimin dhe nënshkrimin në cilësinë e dëshmitarit edhe nga Peter Feith, Pёrfaqёsuesi Personal i Sekretarit Gjeneral tё NATO-s, e që i dha fund luftimeve në këtë zonë, kaloi nga terreni i betejave luftarake në atë të betejave politike. Pika e tretë e kësaj marrëveshje, duke njohur kryengritjen e shqiptarëve të kësaj pjese si konflikt me karakter jondërkombëtar, pranoj reciprokisht që çshtja të procedohet konform shtesës protokollare të Konventës së Gjenevës të 12 gushtit 1949. Më pas, konform këtij parimi, duke marrë në konsideratë edhe Kartën e të Drejtave Fundamentale të Kopenhagës për të Drejtat e Njeriut dhe një varg dokumentesh tjera që rregullojnë çështjen eminoriteteve, ajo hynë në sferën e interesimit politik që gëzojnë minoritetet kudo në Evropë. Të kujtojmë: neni 22 i Kartës Evropiane të të Drejtave Fundamentale, thotë se njerëzit duhet të respektojnë diversitetin kulturor, gjuhësor efetar. Kohë të bardha po vijnë… Serbia duke qëndruar për kohë të gjatë mes interesave gjeopolitike evropiane dhe atyre ruse, duke u përcaktuar zyrtarisht, përmes vullnetit të shprehur për aderim në BE dhe duke qenë tashmë njëri nga vendet e rajonit që ka fituar statusin e vendit kandidat, rrjedhimisht është pajtuar të respektojë vlerat e BE që prekin edhe sferën e minoriteteve. Në këtë fushë, në raport me minoritetin shqiptar në këto tri komuna, megjithatë realiteti dëshmon se realizimi i politikave që fokusohen në të drejtat civile, politike, ekonomike sociale e kulturore, lë shumë për të dëshiruar, por gjërat megjithatë po lëvizin… Këto janë arsyet përse po vazhdon në heshtje shpërngulja e popullsisë shqiptare nga këto tri komuna, e me theks të veçantë nga Medita (Medvegja). Madje pika kulmore e këtyre pakënaqësive në Meditë qe shprehur edhe me tërheqjen e këshilltarëve shqiptar nga Kuvendi i Komunës dhe krijimi kështu i parakushteve ligjore që më 13 shtator në këtë Komunë të kemi zgjedhjet e jashtëzakonshme për pushtetin lokal. Kjo betejë politike e imponuar nga një grusht idealistësh shqiptarë, pas 13 shtatorit ka mundësi reale të marr kuptim dhe vlerë të re. Bazuar në regjistrimin e vitit 2002, rezulton se Medita (Medvegja) tutje ka 26 % të popullatës autoktone shqiptare, që krahasuar meregjistrimin e para luftës, është zovogluar për më se 10%. Aktualisht janë rreth 1 mijë shqiptarë që tashmë jetojnë në qytetin e Meditës dhe në dhjetë fshatrat përreth.

Dedajt,që këtu i quajnë dediq, ruajnë me krenari kujtimin se janë vetë themeluesit e qytezës, por me dhembje kujtojnë se në themelet e kishës së tyre katolike është godina e Kuvendit aktual të Komunës. Meditorët sot i ke të shpërndarë gjithandej në Amerikë, Zvicër, Francë,Prishtinë, Gjilan, Suedi e Beograd, por me mendje e zemër janë tutje në Meditë, aty në ato lugina e kreshpa të buta, emrat e tëcilave i bartin si mbiemra të tyre kudo ku shkojnë: Deda, Rafuna,Sijarina, Topalla, Gërbaci, Ramabaja… “Jeta këtu është e qetë. Pavarësisht të kaluarës, shqiptarët mund të bëjnë jetë të mirë këtu. Gjuha shqipe është gjuhë zyrtar edhe të gjitha dokumentet në komunë mund të merren pos në serbisht, edhe në shqip”, na rrëfente një mbrëmje Fehmi Beha,duke vënë theksin tutje në dëshirën e madhe për shkollën shqipe që vazhdojnë ta kultivojnë banorët e Meditës. Në Meditë funksionojnë tutje disa shkolla fillore dhe paralelet në gjuhën shqipe edhe në shkollën e mesme. Me ndihmën e Prishtinës, që nuk është më shumë se 60 km larg nga qendra e Meditës, gjithësesi do të mund të ngritej edhe cilësia në mësim.

Unë jam i bindur se kohë të bardha po vijnë, përfundon ai me atë optimizmin karakteristik të tij, që reflekton energji pozitive edhe tek bashkëbiseduesit tjerë. Mendimi i ri politik – si përgjigje dhe nevojë e kohës Një grusht idealistësh nga Medita, duke qenë plotësisht të vetëdijshëm se zgjidhja e një varg çështjes që prekin interesat jetike të shqiptarëve kërkon ristrukturim politik të plotë, i hynë idesë për të konkuruar në këto zgjedhje me vetëm Një Listë – Listën Shqiptare. Ata ishin të vetëdijshëm për vështërsitë me të cilat do të ballafaqoheshin, por gjykonin se kështu do t’i jipnin një mesazh të mirë faktorit politik në Preshevë e Bujanoc, por edhe do të dërgonin sinjale të qarta drejt Tiranës dhe Prishtinës. Ata besonin në shpirtin krijues dhe forcën e meditorëve. Ata kishin parasysh se ai truall që kishte dhënë Lëvizjes Antifashiste Evropiane një burrë si Gjeneral Veli Dedin, një prijës të partizanëve kosovarë si Zenel Hajdinin; ata i përuleshin dydëshmorëve të lirisë që ia dhanë Kosovës – Florim Rushitit, lufëtëtarit syshqiponjë të Kosharës dhe Hashim Hajdinit, që në prag të përfundimit të luftës, në një betejë krejt të pabarabartë me çetnikët në Fushë-Kosovë, luftoi mu si Oso Kuka vetë; ata respektonin gjeneral Halimin Zymer , që u rreshtua në radhët e para të UÇK dhe sot shërben në FSK; krenohen me mëse 20 ushtarë qëu rreshtun në brigadat e UÇK-së… ata besonin tek shprti solidar i meditorëve të mbledhur rreth Shoqatës së tyre në Zvicër e të dëshmuar me aksione të shumta humanitare… ata ishin më se të bindur se Medita që kishte dhënë një lagje personalitetesh në fushën e dijes dhe shkencës, duke filluar me akademik Idriz Ajetin e deri tek pediatri Dr Ramush Bejiqi, sërish do të ringjallet mu si feniksi… Këtë gjakim e besim autori i këtij shkrimi, e vërente në fytyrat dhe zemrat e të gjithë atyre burrave dhe grave me të cilat kishte rastin të takohej e bisedonte këta muajt e fundit këtu në Prishtinë e gjetkë. Natyrisht duke gjykuar se momenti që po kalojmë është plotësisht në interes të rishikimit të çështjes shqiptare në Kosovën Lindore në paket me atë të serbëve në Kosovë, konform parimit tëreciprocitetit.

Ky rishikim gjithësesi se do të duhej të reflektonte edhe te strukturat egzistuese: tek partit politike, Këshilli Kombëtar Shqiptar etj. Ky rishikim do të mund të bazohej fare lehtë në referendumin e marsit të vitit 1992, kur qytetarët e kësaj ane qenë deklaruar për autonomi politike territoriale me të drejtë bashkimin me Kosovën dhe në aktualitetin politik. Por, siç dihet tashmë, pas referendumit të marsit 1992, i vetmi akt politik për të qenë ishte “DeklarataPolitike” e votuar në mbledhjen e mbajtur në Preshevë me 2009 përmes së cilës kërkohej formimi i një regjioni të veçantë. Krerët politik, duke mos gëzuar as mbështetjen e Tiranës dhe Prishtinës zyrtare sa duhet, këtë deklaratë nuk e përcollën me veprime adekuate strategjike që të reflektonte në Bruksel dhe do të imponohej edhe në dialogun politik që tashmë po pregaditej në mes Beogradit dhe Prishtinës, si produkt i revizionimit të politikave të Brukselit ndaj Serbisë. Fatkeqësisht momenti politik në prag të marrveshjes mes Beogradit dhe Prishtinës lidhur me Asociacionin e Komunave Serbe në Kosovë, nuk u vlerësuasa si duhet as nga kreu i PVD, z Riza Halim,i e as nga ai i Këshillit Kombëtar, Jonuz Musliu. Ata edhe në prag të shpërbërjes së Kuvendit t në Meditë, insistonin të ruajtjen e status-kusë politike. Shih për këtë, në Meditë ai grusht shqiptarësh i mbetur atje, shkon në zgjedhje edhe kësaj radhe me dy lista. Por shpëtimi i Meditës dhe përgjithësisht Kosovës Lindore nuk është i nëdrlidhur imediatikisht me këto zgjedhje. Koha po e dëshmon se mendimi i ri politik, që prodhoi idenë për Listën Shqiptare si strukturë gjithëpërfshirëse në Meditë dhe në gjithë Kosovën Lindore, është ai që ju duhet shqiptarëve sot dhe këtu. Ai grusht i iidealistëve që ishin dhe janë pro Listës Shqiptare, do të dinët’i mbajnë afër e në jetë qytetarëttanë atje, duke i dhënë Zë të ri mendimit politik, kuptim më qenësor dhe shpresë jetës në Meditë

Shkruan Sadri Ramabaja,

Autori është anëtar i Lëvizjes Vetëvendosje  me titull magjistër ,ka studiura ne Universitetin e Prishtines, Tiranes dhe Basel-it (Zvicërr).

 

Bëhuni pjes e Faqes Medvegja REDAKSIA   https://www.facebook.com/medvegja.redaksia

 

 

 

 

 

Shqiptarët e Kosovës Lindore janë autokton në trojet e tyre shekullore. Pas shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë më tepër se gjysma e trojeve etnike padrejtësisht mbetën jashtë kufijve të Shqipërisë etnike. Sot pas 100 vjet të shtetit shqiptarë, pas Shtatë vjet të shpalljes së pavarësisë së shtetit të Kosovës, shqiptarët e Kosovës Lindore vazhdojnë të mbeten jashtë kufijve etnik të shtetit të Kosovës nën administrimin e shtetit të Serbisë.

Megjithatë, shqiptarët e këtyre trevave, historikisht e kanë dëshmuar vullnetin politik për të qenë pjesë integrale e bashkimit kombëtarë. Gjatë Rilindjes Kombëtare, shqiptarët e Kosovës Lindore kanë qenë mjaft aktiv në përpjekjet e tyre për çlirimin kombëtar shqiptarë. Së bashku me bashkëkombësit e vet anë e mbanë trojeve shqiptare, e kundërshtuan me forcë çdo ligj të dhunshëm të imponuar nga pushtuesit, e sidomos Reformat e Tanzimatit të vitit 1839 deri në vitin 1912, pastaj ishin pjesëmarrës në luftërat dhe kryengritjet e ndryshme si atë të Lidhjes së Prizrenit (1878), Lidhja e Pejës (1898) si dhe kryengritjet e njëpasnjëshme të viteve 1908, 1910, 1912 etj. Përpjekjet e tyre për bashkim kombëtarë i vazhduan edhe gjatë Luftës së dytë botërore. Lëvizje të ndryshme me karaktere kombëtarë apo siç quheshin atëherë forcat balliste, deri në përfundim të Luftës së Dytë botërore iu kundërvunë forcave partizane që po luftonin në kuadër të Luftës Nacional Çlirimtare, e cila në programin e vet nuk e parashikonte formimin e përbashkët të shtetit kombëtar shqiptarë. Rreshtimi shqiptarëve në dy kampe të kundërta atë ballist dhe partizan i ka dëmtuar seriozisht përpjekjet e shqiptarëve për bashkim kombëtarë.

Përpjekjet për bashkim me Kosovën kanë vazhduar, deri në ditët e sotme. Vullnetin e tyre për bashkim kombëtar, shqiptarët e Kosovës Lindore, e kanë shprehur me mjete politike dhe rezistencë të armatosur. Politikisht e kanë shfaqur vullnetin e vet kur organizuan Referendumin e 1 dhe 2 Marsit të vitit 1992, për autonomi territoriale me të drejtë bashkëngjitje me Kosovën. Shqiptarët në luftën e fundit në Kosovë së bashku me miqtë ndërkombëtar arritën ta largojnë përfundimisht Serbinë nga Kosova. Për sa i përket rezistencës aktive ushtarake, shqiptarët e Kosovës Lindore, nuk qëndruan duarkryq, por organizuan rezistencën aktive me daljen në skenë të UÇPMB- së në vitin 2000 – 2001. Me ketë rast ata i dëshmuan botës se përpjekjet e shqiptarëve për bashkim kombëtarë do të vazhdojnë derisa të realizohet ky ideal historik i shqiptarëve të këtyre trojeve. Gjatë këtij rrugëtimi drejtë lirisë dhe bashkimit kombëtarë shqiptarët e Kosovës Lindore përjetuan masakra, terror dhe vuajtje të shumta. U derdh gjaku i shqiptarëve në masakrën e Isivukajt, Sopotit, Gosponicës etj. Në luftën e fundit të UÇPMB – së ranë njëzet e tetë dëshmorë të cilët dhanë jetën e tyre për bashkim kombëtarë.

Serbia të vetmin argument ndaj kërkesave të shqiptarëve të Kosovës Lindore ka gjuhën e dhunës dhe kërcënimit duke burgosur, maltretuar, shpërngulur shqiptar nga këto troje. Duke u angazhuar për bashkimin dhe përqendrimin e fuqisë politike në zgjidhjen e këtyre çështjeve. Duke u bazuar në aktivitetin e deritanishëm politik dhe rezistencën e armatosur të shqiptarëve të këtij rajoni.

Duke gjetur mbështetje të këtyre kërkesave në dokumentet ndërkombëtare (OKB, OSBE, KE), që garantojnë të drejtat individuale dhe kolektive. Duke u nisur nga kjo që u përmend më lartë, po paraqesim këtë platformë politike e cila ka për qëllim të paraqesë një pasqyrë reale të gjendjes së të drejtave politike në Kosovën Lindore, diskriminimin e shqiptarëve. Të dëshmohet se integrimi i shqiptarëve në institucionet shtetërorë serbe është dëshmi e veprimeve anti kombëtare dhe në fund të dilet me konkluzione dhe projekt propozimet konkrete që do të mundësonin krijimin e perspektivave të qëndrueshme në pajtim me idealin e të gjithë atyre që dhanë jetën dhe vazhdojnë të derdhin gjak derisa të realizohet bashkimi kombëtarë me Kosovën.

 

DISKRIMINIMI I SHQIPTARËVE NË KOSOVËN LINDORE

Politika diskriminuese e Beogradit ndaj shqiptarëve të Kosovës Lindore është e programuar. Nuk ka rëndësi se cila qeveri apo parti politike është në pushtet. Kur janë në pyetje shqiptarët programi racist i përgatitur nëpër elaboratet e njohura te politikës diskriminuese qindra vjeçare serbe ndaj shqiptarëve të këtyre trojeve është i njëjtë; represioni politik, ekonomik, kulturorë i cili zbatohet me përpikëri, varësisht nga koha dhe rrethanat që krijohen në rajon. Ato kanë një qëllim. Shpërnguljen e shqiptarëve nga trojet shekullore dhe ndryshimin e strukturës demografike. Shqiptarët janë të diskriminuar në realizmin e të drejtave politike duke mos ia lejuar që t’i përdorin simbolet kombëtare, nuk i lejohet përdorimi i teksteve shkollore nga shteti amë, detyrohen të mësojnë leksione mbi historinë e të tjerëve, inskenohen raste ku demonstrohet forca me qëllim që të ushtrojnë presion politik për ta boshatisur këtë vend nga popullata etnike shqiptare, pjesëmarrja në administratë është e pabarabartë, numri i të papunëve nga shqiptarët është në rritje, kujdesi shëndetësore është i reduktuar në nivelin më të ulët të mundshëm etj. Shqiptarët nuk kanë të drejt as t’i nderojnë të rënit e tyre për liri dhe mirëqenie të popullit të vet. Sjelljet shqiptarofobike të Serbisë ndaj shqiptarëve të Kosovës Lindore i pamë edhe gjatë heqjes së Lapidarit të dëshmorëve të Kombit në qendrën e Preshevës duke i trajtuar si kriminel dhe terrorist. Serbia historikisht për llogari të krizave politike të brendshme vazhdimisht i ka instrumentalizuar shqiptarët e Kosovës Lindore dhe të Kosovës më herët, duke ushtruar dhunë dhe terror ndaj tyre. Kjo sjellje diskriminuese e pushtetit qendrorë të Beogradit ndaj autoriteteve lokale jep të kuptosh se sjellja e Serbisë ndaj shqiptarëve të Kosovës Lindore është dëshmia më e mirë se ata nuk trajtohen si qytetarë lojalë të këtij shteti. Andaj kërkesa për të mos jetuar në një shtet që shqiptarët i konsideron të huaj është më se normale. INTEGRIMI NË INSTITUCIONET SHTETËRORE TË SERBISË VEPRIM ANTI KOMBËTARË Pas Luftës së Dytë Botërorë shqiptarët më dhunë u integruan në sistemin juridik të Serbisë, duke u bërë në kurriz të tyre shkëmbime territoriale me Leposaviqin dhe Zubin Potokun në Kosovë. Gjithashtu edhe pas Marrëveshjes së Konculit si rezultat i përfundimit të konfliktit të armatosur të UÇPMB – së dhe forcave ushtarake dhe paramilitare serbe, shqiptarëve të Kosovës Lindore iu mohua e drejta e bashkimit me Kosovën duke iu sugjeruar integrim i plotë në institucionet vendore dhe pjesëmarrje adekuate në pushtetin qendrorë nën mbikëqyrjen e bashkësisë ndërkombëtare.

U themelua Trupi Koordinues, Këshilli i Sigurimit, Këshilli Nacional, u organizuan zgjedhjet parlamentare, zgjedhjet lokale, me qëllim të përmirësimit të gjendjes së shqiptarëve në të gjitha nivelet. Ky integrim jo që nuk solli përmirësim por në vend se ta demilitarizoj rajonin ai edhe më shumë u militarizua me ushtri të rregullt dhe xhandarmëri. Disa herë u shkel amnistia e ish –ushtarëve të UÇPMB – së, vetëm në një aktakuzë montuar politikisht nga Serbia u burgosën njerëz të pafajshëm deri në 110 vjet burg, janë burgosur dhe keqtrajtuar veprimtarë të çështjes kombëtare, pas dhjetë viteve integrim në institucionet shtetërore kërcënimet sa vinë e shtohen për mirëqenien e qytetarit shqiptarë. Integrimi në vend të sigurisë ka sjellë pasiguri totale, në vend të mirëqenies së qytetarëve ka varfëruar edhe më shumë shqiptarët, në vend të hapjes së vendeve të reja të punës ka mbyll perspektivat për rininë duke mos ia njohur diplomat universitare nga trojet shqiptare, policia multietnike në vend se t’i shërbej sigurisë së qytetarëve shqiptarë ajo i ka shërbyer më shumë imazhit të Serbisë para Bashkësisë Ndërkombëtare. Integrimi nuk ka sjellë rezultat konkret të konsolidimit kombëtarë, ai më shumë ka rrezikuar qenien kombëtare dhe vazhdon ta cenoj integrimin kombëtarë dhe qenien kombëtare të shqiptarit të Kosovës Lindore. Është krijuar një hendek i madh në mes klasës politike dhe popullatës. Të vetmit përfitues nga politika integruese në institucionet shtetërore janë klasa politike e cila ka përforcuar pozitat e grupeve dhe klaneve në nivel lokal e kontrolluar nga biznesi korruptiv i dyshimtë me klanet dhe grupet e ndryshme nga Serbia. Kjo situate ka bërë që zëri i shoqërisë civile të mos dëgjohet fare. Çfarëdo kritike që i drejtohet politikës lokale, ndaj shoqërisë civile drejtohet fushat e rrezikshme në emër të patriotizmit dhe atdhetarizmit të rrejshëm. Klasa politike në Kosovën Lindore është mbushur me demagogji pseudo patriotike dhe vajton ditën për atdhedashuri për Shqipërinë natyrale ndërsa natën thurë plane për integrim dhe bashkëjetesë me Serbinë. Integrimi në institucionet e Serbisë do të thotë dezintegrim kombëtarë. Kjo politikë integruese rezulton të jetë kundër interesave kombëtare dhe mundë të cilësohet si veprimtari antikombëtare.

 

PROJKET PROPOZIMET KONKRETE PËR NJË NDRYSHIM RRËNJËSORË

Kjo Platformë Politike merr për sipër të dalë me disa propozime konkrete me qëllim që përfundimisht zhvillimi politik në Kosovën Lindore të marrë kursin e duhur për të realizuar të drejtat kombëtare dhe sendërtuar vullnetin politik të shqiptarëve të Kosovës Lindore. Përderisa sjelljet e Serbisë ndaj shqiptarëve i shkelin të gjitha konventat ndërkombëtare për të drejtat kolektive dhe individuale duke lënë të kuptohet se shqiptarët janë të padëshiruar në këtë shtet atëherë shqiptarët detyrohen të kërkojnë zgjidhje tjera që do t’i mundësonte një jetë me dinjitet, me mirëqenie sociale për qytetarë e vet njësoj si gjithë bota e qytetëruar. Zgjidhja e drejtë dhe e qëndrueshme e çështjes së Kosovës Lindore nënkupton respektimin e plotë të të drejtave individuale dhe kolektive të shqiptarëve përmes zgjidhjes së drejtë të çështjeve si: – Bojkotimi i të gjitha institucioneve shtetërore në nivel qendrorë dhe lokal. Krijimi i strukturave paralele që nuk do të njohin institucionet shtetërore. – Krijimi i një blloku të përbashkët politik deri në jetësimin e kërkesave të shqiptarëve për bashkim me Kosovën. – Marrja përsipër e përgjegjësive politike dhe financiare e dy qeverive shqiptare, asaj të Shqipërisë dhe Kosovës për të përkrahur këto struktura politikisht dhe financiarisht.

 

KONKLUZIONI PËRFUNDIMTAR

Duke rikonfirmuar vullnetin e popullatës të shprehur në Referendumin e 1 dhe 2 marsit të vitit 1992, për definimin e Luginës së Preshevës si rajon të posaçëm politik, territorial dhe kushtetues, shqiptarët e Kosovës Lindore, në përkrahje të parimeve të Grupit të Kontaktit lidhur me statusin e Kosovës, obligohen që, në rast të mosrespektimit të këtyre parimeve dhe ndryshimit eventual të kufijve të saj, do të angazhohen për bashkëngjitje të Luginës së Preshevës me Kosovën.

Preshevë, më 02. 01. 2013 Nazmi Hajredini Veprimtarë i çështjes kombëtare, kryetarë i OVL – UÇPMB – së në Kosovën Lindore Konfirmimi i kësaj deklerate edhe njiher t’ia bëjmë me dije të gjthë shokve ,veprimtarve ,atëdhetarve dhe bashkëkombasve se Çfarëdo kritike që i drejtohet politikës lokale, ndaj shoqërisë civile drejtohen fushat të rrezikshme në emër të patriotizmit dhe atdhetarizmit të rrejshëm.

Klasa politike në Kosovën Lindore është mbushur me demagogji pseudo patriotike dhe vajton ditën për atdhedashuri për Shqipërinë natyrale ndërsa natën thurë plane për integrim dhe bashkëjetesë me Serbinë. Integrimi në institucionet e Serbisë do të thotë dezintegrim kombëtarë. Kjo politikë integruese rezulton të jetë kundër interesave kombëtare dhe mundë të cilësohet si veprimtari antikombëtare. : Preshevë  2015

Shkruan per REDAKSIN  MEDVEGJA – Nazmi Hajredini Kryetarë i OVL UÇPMB – së

Bëhuni pjes e Faqes Medvegja REDAKSIA   https://www.facebook.com/medvegja.redaksia

Per komb e per Atdhe, leshohet pe!

Çka duhet të ndodhë, që të bashkohen shqiptarët?!

Këtë pyetje e parashtron secili individ nëpër damarët e të cilit qarkullon gjak shqiptari. Edhe pas tërë atyre masakrave, vrasjeve dhe vuajtjeve biblike që përjetuan shqiptarët, akoma vazhdohet me avazin e vjetër, duke vazhduar shqiptarët të qëndrojnë të ndarë e të përçarë mbi baza politike, partiake apo fraksionare, në baza rajonale e fetare. Dikush i bie thumbit, e dikush patkonit.

Çka duhet ndodhur që të afrohen shqiptarët me njëri-tjetrin! Vallë, a s’mjaftojnë njëzetë shekuj robërie që të njësohen, vëllazërohen dhe bashkohen shqiptarët rreth më një ideali të përbashkët: Çlirim dhe bashkim kombëtar, një herë e përgjithmonë nga zgjedha shekullore 2174 vjeçare! Siç duket asgjë deri më sot s’ka ndikuar në konsolidimin e radhëve e të konjukturave politike. As lotët e njomë të foshnjeve që u zvariten nëpër fëtyrë, as lutjet dhe hofshamat e nënave shqiptare, që përjetuan çastet më të vështira të golgotës shqiptare, as djegiet e qindra vendbanimeve, vrasjet dhe maskarat e kryera nga ordhitë çetnike, as varrezat masive të mijëra të ekzekutuarve edhe as tërë ato skena pikëlluese, që trishtuan mbarë opinionin liridashës botrëor.

Këtë shembull e kam marrë me rastin e ekzodit të shqiptarëve kur me qindra mijëra shqiptarë, siç qe rasti me Holokaustin e Bllacës: fëmijë, pleq e nëna shtatëzane shqiptare, në të ftohtë, në borë, baltë e shi; pa ushqim e pa barna, në qiellin e hapët, kërkonin lëmoshë nga Perëndia e nga Presidenti Klinton.Tërë këto skena trishtuese i shikonim në shkollë së bashku me një arsimtar hebre me emrin Isak, i cili në ato çaste m’u drejtua e më tha: Edhe ne hebrenjtë kemi përjetuar kësi skena trishtuese gjatë Luftës së Dytë botrore. Mandej vazhdoi:- Ne hebrenjtë kemi qenë populli më i ndarë, i përçarë e i shkapërderdhur para Luftës së Dytë, por pas asgjasimit të rreth gjashtëmilionë hebrenjëve, sot jemi kombi më unik e më i konsiliduar në botë; andaj, m’u drejtua ai: Besoj se dhe ju shqiptarët, pas gjithë këtyre pësimeve, do të bëheni kombi i dytë unik në botë. Mirëpo mjerisht thënia e tij dhe sot e kësaj dite s’u realizua. Pse? Shkaqet dihen! Në një anë themi se jemi kombi më bujar, më mikpritës e më besnik në botë. Po, këtë e kanë deklaruar dhe të huajt, siç shkroi dhe diplomati amerikan, Robert Wiliams, më 1914 në librin me titull ”Shqiptarët”, në të cilin pasqyrohen tiparet më të mira të shqiptarëve. Mendime të tillë kanë shfaqur edhe disa albanologë e letrarë, siç janë: Jokli, Hani, Pedersen, Bajron, Dora D’Istria, Stipçeviq, Shuflai etj. Mirëpo, poqe se e vërejmë dhe anën tjetër të medaljes, tek ne shqiptarët ekziston një bacil me emrin egoizëm.

Duam apo s’duam të pranojmë, ky bacil ka ekzistuar me shekuj, këtë më së miri në veprën e tij, ”Ferrëfenjëza”, e apostrofon rilindasi, patrioti dhe veprimtari dibran, Seid Najdeni, i cili, ja se ç’thotë për ndasitë që kanë ekzituar edhe në periudhën e Rilindjes: ”Para Zotit e popullit do përgjigjen tërë intelektualët pse në mesin e tyre ka ekzistuar përçarja”. Të arsyetohemi e të themi se për shkak të robërisë mijëra vjeçare ka dominuar përçarja tek shqiptarët, por parshtrohet pyetja, pse edhe në ditët e sodit, pas funksionimit të tre univerziteteve dhe dy akademive të shkencave, akoma vërehen simptome egoiste edhe në radhët e disa intelektualëve karrieristë e kolltukxhinj, të cilët, të verbuar nga epshet për pushtet, s’ mendojnë fare se në një të afërme do të japin përgjegjësi para Zotit e popullit!

Përçarja është një veprimtari antikombëtare

 

Disa kënaqen kur shohin se në mesin e shqiptarëve ekzistojnë fërkime, kundërthënie, zënka, përçarje e ndasi brenda faktorit politik shqiptar. Vëllau kundërshton vëllaun, shoku shokun dhe miku mikun. Kjo i përngjan kohës së Luftës së Dytë botërore e më pas, kur pjestarët e Ballit kombëtar etiketoheshin në reaksionarë e tradhëtarë, ndërsa në ditët e sodit, të rinjtë e të rejat shqiptare, që derdhën gjakun për Kosovë e për vatan etiketohen si ”marksistë e leninistë”, ndërsa qëllimi i të gjithë atyre që merren me tashethëme e me shkrime të tilla dihet se cili është: Të komprimitohet lufta heroike e shqiptarëve për liri e pavarësi, dhe: të shkaktohet përçarje e huti midis subjektit politik e ushtarak shqiptar, kurse uji të derdhet në mulli të armiqëve barbarë. Ndaj personave të tillë që përçajnë, në gazetën ”Shekulli”, shkrimtari ynë i madh, Ismail Kadare thekson:

”Përçarja është një veprimtari antikombëtare. Mandej vazhdon: E vetmja veprimtari që gjer më sot kanë bërë politikanët shqiptarë me zemër, me përkushtim, pa hile, me përgjegjësi, si të thuash, të lartë, ka qenë kacafytja. Kurse të kundërtën e saj, pajtimin e kanë bërë shkel e shko, sa për të larë gojën, për të fituar ndonjë ”bravo”nga Evropa ose për interesa thellësisht vetiake. Gjithë shqiptarët që jetojnë kudo në botë, zbutjen, pajtimin ndërshqiptar e kanë sot brengën dhe preokupimin më të madh. Në këtë pikë, thekson z. Kadare, nuk di ndonjë vend tjetër në Evropë, ku klasa politike të jetë në kundërshtim me vendin e vet dhe kundër tij, ndaj këtë veprim e konsideroj si veprimtari antikombëtare”. Kurse, në rubrikën ”Kolumna”, që botohet në gazetën”Fakti”, ish nxënësja ime shembullore, Adelina Marku-Ibrahimi, thekson: ”Historinë vazhdojmë ta shkruajmë me lapsa të tillë, që më vonë do të kishim dashur t’i shlyejmë sa më shpejt për t’i harruar sa më lehtë”. Thënie e qëlluar, sepse, ne shqiptarët shumë shpejt shlyejmë e harrojmë çdo ngjarje apo personalitet të historisë sonë kombëtare.

Kush është fajtor për të gjitha këto?

Janë disa individë korrespondentë e gazetarë, të cilëve mendimet u rrjedhin nga gërmazi e që s’ lënë personalitet të kombit tonë pa e përgojuar, duke filluar prej kryetrimit legjendar, Gjergj Kastrioti-Skënderbeu, e deri te Ismail Qemali, Isa Buletini, Fan S. Noli, Migjeni, e të tjerë me radhë, mbretër e kryetarë të shtetit shqiptar; të mos flasim për intelektualët e personalitetet e ditëve të sodit, kundër të cilëve kryhet një nënvlerësim i paparë dhe i padëgjuar. Përgjegja na del se s’na qenka i mirë askush! Sa çudi! O Zot, ç’ndodh me ne! Derisa armiqët tanë, prijësit e tyre i marrin në mbrojtje, u thurrin legjenda, i mbështesin kriminelët gjakpirës edhe pse kanë kryer krime më të rënda ndaj njerëzimit, disa individë, të cilët s’janë në gjendje ta vërejnë anën tjetër të medaljes, në vend se të merren e të shkruajnë diçka të mbarë për t’i ardhur në ndihmë popullit tonë të shtypur shekuj me radhë, apo, në vend që të apostrofojnë varfërinë e sht(r)uar në të gjitha trojet shqiptare, kriminalitetin, korrupsionin, prostitucionin, narkomaninë etj., merren me thashethëme, me etiketime e nënvlerësime, thuaj se tërë punët i kemi në rregull, duke harruar se armikun akoma s’e kemi hequr qafe. Kësaj i thonë: ”Shti ujë e shti miell”.

Reflektim i ndasive

Thënë troç, ndarja mbi baza politike si në Shqipëri, Kosovë e në trojet tjera shqiptare shprehet edhe në jetën dhe veprimtarinë e mërgimtarëve tanë. Mërgata shqiptare sot ka marrë ngjyrime partiake, klanore e grupore edhe ashtu e politizuar tej masës. Këto ndasi vërehen dukshëm edhe në aktivitetin e asociasioneve e të shoqatave në mërgim, të cilat kanë luajtur rol të rëndësishëm në organizimin e ofrimit të ndihmave, të manifestimeve me karakter kombëtar, kulturol, sportiv e shkencor. Intelektuali ynë i shquar, miku im i çmuar, akademik Esat Stavileci, ndër të tjera thekson:”Në ditët e sodit, faktet dëshmojnë se ne shqiptarët sot jemi ndarë në krahina e rajone. Mandej ndarjet tona çojnë deri tek ndarjet në qytete, në lagje e katunde. Kemi aq shumë ndasi sa që mund të kërcnohet edhe qenja kombëtare. Vallë, a mund të lejohen ndarjet e tilla?! Ndarjet e tilla vetëm se i thellojnë përpjekjet për të ndërtuar filozofinë e re politike: Një komb, një qëndrim, së cilës i mungon dhe këndi i tretë: Një shtet gjithëshqiptar, e cila tingëllon si parullë boshe në hapsirën shqiptare. Pastaj, vazhdon: Ne, si popull e si komb, sikur akoma nuk kemi mësuar shumë nga historia jonë plot 2171 vjet robërie, edhe pse lufta heroike e U Ç K-së në Kosovë, në Maqedoni dhe në Kosovën lindore na këndjelli kombëtarisht që t’i kthehemi njëri-tjetrit dhe vetvetes sonë, sepse o sot o kurrë duhet të nxjerrim mësim nga fatkeqësitë tona kombëtare, në mënyrë që të mos lejojmë përsëritjen e tyre.

Ne shqiptarët përgjithësisht i kemi kuptuar ”lojërat me vonesë që të tjerët kanë lozur me ne”, andaj dhe kemi pësuar rëndë si popull dhe si komb në histori. Se si do të reagojmë sot, do të varet shumë e nesërmja. Eshtë e vërtetë se ”duhet jetuar duke shikuar përpara, por duhet t’i kthehemi të kaluarës për të ndërtuar të ardhmen, sepse vetëm kështu mund të korrigjohen gabimet e së kaluarës. ”Të gabosh dhe të mos korrigjohesh, do të thotë të gabosh me të vërtetë”, ka thënë Konfuci. Ndërsa,Ajnshtan ka lënë një porosi të mirë: Mësimet e hidhura të së kaluarës duhet të mësohen përsëri” E vetmja gjë, për të cilën njeriu ndjen nevojë të vazhdueshme, është mësimi. Edhe çka duhet ndodhur që të mësohemi e t’i korrigjojmë gabimet nga e kaluara?! Parashtrohet pyetja: Vallë, ç’ndodh me intelektualët tanë?! Dikujt i flen në zemër ndjenja e afrimit, e tolerancës, e bashkimit dhe shtrirja e dorës së pajtimit. Kjo vlen më së shumti për intelektualët, sepse, siç thonte Mësuesi i popullit, Abdi Begu-Haxhiu i ndjerë: ”Intelektuali i vërtetë, jo vetëm që lypset të jetë tolerant, por, për interesat e popullit të vet duhet të bëhet hambar”. Këtë shembëll e kam marrë, sepse, ditën që kreva studimet univerzitare, mësuesi im më i dashur, z. Abdiu, më përqafoi ngrohtë e më tha: Urime diplomimin, Imi! Deri sot ke mund të fjalosesh e të kacafytesh me secilin dhe askush s’kishte me ta marrë për të madhe, por tash e tutje kij kujdes, të tregohesh tolerant, të bëhesh hambar e të durosh! Amaneti i tij dhe sot e kësaj dite më është ngulitur në kokë dhe kurrë s’e harroj. Ndaj, mesazhi i tij është edhe një këshillë për çdo intelektual.

Ndërsa, prof. im shumë i nderuar, z.Remzi Nesimi, ma lë këtë porosi: Kudo që të jesh dhe, sa herë që të diskutosh, asnjëherë mos e ngre tonin e zërit, sepse, ngritja e tonit është shenjë e njeriut të pakulturuar dhe do të tregohesh i paarsyeshëm. Sot e kësaj dite kurrë s’e kam harruar dhe mesazhin e gjuhëtarit tonë të spikatur, prof. dr. Remzi Nesimi. Sa çudi, disa intelektualë shqiptarë gjat diskutimit e ngrenë zërin aq lart saqë na përkujtojnë Zhilinovskin e Sheshelin. Që do të thotë se edhe inati është një bacil që domnon tek disa intelektualë. ”Për një fjalë goje, shqiptari-shqiptarit s’i fletë me muaj apo me vite të tëra”, thekson letrari-Fatos Harapi. Sot, më tepër se kurrë, e kërkon koha, e lyp nevoja, secili shqiptar, pa dallim feje, krahine apo ideje, për hir të popullit shqiptar të shumëvuajtur, të lodhur, syrgjinosur e katosur, i zhgënjyer e i ndarë në disa shtete, të shtrijë dorën e pajtimit e të ofrimit me njëri-tjetrin, të ulen në Sofrën e përbashkët, derisa sështë bërë vonë.

Njerëzit e mëdhenj leshojnë pe, veçanërisht intelektualët. Ndaj, për hir të popullit tonë të shtypur e të shumëvuajtur shekuj me radhë, shqiptari-shqiptarit lypset t’i lëshojë pe. Kemi shumë shembuj, por unë do e përmend trimin e madh hero, Miftar Hasani, i cili ne vetëmbrojtje gjat shërbimit në Armatën e kralit te Serbisë, më 1926, vret një çetë të tërë xhandarë serb dhe, gjyqi çetnik e denoi me vdekje. Gjatë vizitës së fundit dhe lamtumirëse qe ia bëri vëllai i tij, ai ia la këtë porosi: Vëlla i dashur edhe nëqoftë se të m’shon me shuplakë ndonjë nga vëllezërit e tu shqiptarë, mos ia kthe, por thuaj: Më m’sho edhe në anën tjetër të fëtyrës! Pa koment!

 

Në Platformën e Lidhjes Shqiptare në Botë, të cilën në Kongresin e Parë të mbajtur në Prizrenin historik e votuan mbi dymijëdelegatë nga mbarë bota, ndër të tjera përfshin dhe këto parime, qe i ka përfshi në Platformë, Akademik Esat Stavileci: „Ne shqiptarëve, më shumë se largimi, na duhet afrimi, më shumë se përpjestimi, na duhet shumëzimi, më shumë se ndarja, na duhet bashkimi dhe, më shumë se armiqësimi, na duhet miqësimi“. Ndjenja e shpresës është akoma brenda nesh dhe, dashtë Zoti e të gjithë së bashku pas Pavarësisë se Kosovës, t’i përjetojmë çastet e vërteta të bashkimit fizik e shpirtëror të kombit tonë.

shkruan për Medvegja REDAKSIA , Ibrahim Egriu , 2015

 

Bëhuni pjes e Faqes Medvegja REDAKSIA   https://www.facebook.com/medvegja.redaksia

 

 

Medvegja sot më pak se 450 shqiptar !!.

3 partit politike ketu po mirren me pazare –fushat elektorale per pushtet deri sa Kisha ortodokse serbe vendos Kryq me lartësi 18 metra ne tokat tona-Fshatin Sjarinë-Medvegjë  ne vendin ku gjat luftes se dyte botrore besimtaret e kesaj kishe Masakruan shqiptaret ne vazhdimësi,ndersa gjat luftes se fundit ne kosove 1998-1998 pikerishte ne kete vend deshohet per varreza masive  gjata luftes se kosoves ketu i kan varros shqiptaret pra eshte vendi ku i fshehin krimet qe kan bere ndaj popullates civile . Ketu edhe KFOR-i ka qen ne këtë vend por si gjithe krimet qe behen ndaj nesh nuk zbulohen… e  Partit Politike kan prioritet e veta perveq te drejtave tona.  siq eshte rasti ketyre viteve te fundit me shlyerjen e adresave – vendbanimeve  .

klikoni ketu per te shikuar vendin ku jan varresat masive (ku eshte ngrit Kryqi)

https://www.google.com/maps/place/42%C2%B047’40.7%22N+21%C2%B038’09.2%22E/@42.794635,21.635898,492m/data=!3m2!1e3!4b1!4m2!3m1!1s0x0:0x0

 

 

Medvegja REDAKSIA

Bëhuni pjesë e Faqes Medvegja REDAKSIA  www.facebook.com/medvegja.redaksia

Të nderuar vendas medvegjas ! Në kohen e fundit të lëvizjeve politike e partiake që po ndodhin në Medvegjë rreth krijimit të një jete më të mirë, dhe krijimit të një fryme politike për kthim në vendlindje, desha t`ju kujtoi disa gjera. Në Medvegjën tonë historike tani të boshatisur, është e vërtetë që ju nënshtrua gjenocideve të njëpasnjëshme shekuj me radhë. Gjersa ishim shumicë ishim një mur qëndrese i pa thyer në trevat medvegjase. Vite të tëra qëndruam pa i lëshuar shtëpitë dhe vendlindjen. Ishin kohëra të shtypjes,mundimit dhe maltretimit të pa durueshme të asaj kohe.

Të gjithë këtë gjenocid populli i barti mbi supet e veta dhe nuk e lëshoi vendin. Viti 2000 ishte dera e fundit e lëshimit të trojeve. Kur popullit ju bashkuan lotët në majën e hundës nga torturat dhe mundime që na shkaktoi Serbia ,u detyrua të marrë pushkën në dorë dhe të organizoi luftën kundër armikut shekullor. Ishte kjo ushtria e UÇPMB –së në kuadër të tri komunave të Kosovës Lindore. Në këtë luftë të shenjtë , morën pjesë edhe populli medvegjas .U bashkuam të gjithë Diaspora shqiptare,Kosova Shqipëria dhe trojet tjera shqiptare..

Në atë kohë ne nuk njihnim parti politike, nuk kishim ndarje klanesh e familjesh ,të gjithë ishin të mirëseardhur në radhët e ushtrisë .Gjatë tërë kohës së luftës nuk u ndamë nga fronti,qëndruam Unik bashkë me vëllezërit nga Presheva e Bujanoci. Partitë politike u shkrinë ,nuk ekzistuan. PVD-ja e Rizah Halimit heshti në tërësi,po ashtu edhe dega në Medvegjë. Rizah Halimi dash e pa dash u detyrua të pranoi ushtrinë e UÇPMB-së, atij ju ndërpre rruga e Beogradit famëkeq. Me përfundimin e luftës, ne medvegjasit formuam Këshillin për kthim në trojet tona,e ringjallëm edhe partinë PVD-së ishte kjo një ide të cilën e përkrahnin të gjithë njerëzit e klaneve te ndryshme te asaj kohe,po edhe diaspora. Por ndodhi e kundërta !. Atyre të cilëve ju humbi pushteti gjatë luftës filluan të ringjallen.

Lufta e ktheu shkaun edhe një herë në bisedime. Na detyruan të ulemi në tavolinë më armikun. Ne krahu luftarak i asaj kohe, kërkuam me shkrim( Platformë )drejtat tona të pranohen ndërkombëtarisht. Të gjitha na u premtuan dhe u nënshkruan (Platforma e Konçulit 2001). Çka ndodhi tutje !!!? Riza Halimi një Lider i politikes me partinë e PVD-së u ringjall,filloi t`ju mbushë kokën medvegjasve të mbetur se vetëm ai është shpëtimi i tyre. Ashtu nuk ishte fare. Riza Halimi Medvegjen e shfrytëzonte vetëm për votat e tij kur kishte nevojë në zgjedhje.

Ju kujtoi : Ne zgjedhjet lokale për deputet komunal futi njerëz te pa shkollë,sepse nuk i interesonte çka tutje me Medvegjen,kurse në zgjedhjet Parlamentare ishte i organizuar deri në maksimum edhe në Medvegjë,sepse e kishte Beogradin mbrapa për të vazhduar më tutje misionin e tij si deputet . Ndodhi më e keqja ! Për mos pajtimin me PVD-në nga disa intelektual dhe popullatë e mbetur në trojet e Medvegjës ,formuan edhe një parti rivale. Nga ky moment hyri thika në fyt në mes popullatës së mbetur në Medvegjë ,por edhe tek ne në diasporë. Pati shumë fërkime politike në mes këtyre dy partive .Riza dhe krahu tjetër që nuk u pajtua me PVD-në.dhe PD-në ato zgjeruan partin me degë në dy komunat tjera. Me këto veprime të tyre shtini sherrin edhe në Diasporë,disa financonin njërën parti,e disa tjetrën parti ,sherri filloi e u zgjerua shumë larg. Dikur më herët kur ishim me një okupim më rigoroz nga shkau, fjalët ishin më të buta dhe më të shkurta . Kurse tani me një “demokraci” të gjithë u ringjallën edhe ata që dikur nuk ndiheshin të gjallë,po edhe ata që punonin kundër interesave të popullit ,me këtë “demokraci”prapë qojmë ujë në pus të armikut. E çka është më e keqja harrojnë krejt që Medvegja është një familje e madhe e popullit të këtyre trevave. Dua të them aty ku fyen e njollos,apo mbështetë dike, merë një epitet fyerje familjare. Çka tutje !? Ne diaspora,por edhe unë që dikur nuk përkrahja parti e individ ,po edhe shumë bashkëluftëtar të asaj kohe sot mundohem që nga 2 njerëz medvegjas ti bëjmë 200, kurse ata të politikes medvegjase e sidomos PVD-ja shtinë thikën në mesë tyre dhe nga 200 i shpartallon që të gjithë , vetëm për interesat e tyre individuale e partiake.

Kjo mënyrë e veprimit që sot po ndodhë në Medvegjë është skenar tipik i Serbisë me bashkëpunëtorë ….. Mjerisht ende nuk u vet-disuam ,që ne medvegjasit të organizohemi të gjithë se bashku për një problem të cilin e kemi sot, e patëm dje ,po duhet që urgjentisht të dilet nga ky kolaps politik. Sot kur kërkohet UNITET si kurrë më parë të gjejmë zgjidhje kjo nuk po ndodh me Medvegjën tonë po ndodh e kundërta. Riza Halimi është tipik komunist i përbetuar, sipas disa informatave ai ka fillua të bëjë koalicion me parti politike Serbe me SPS dhe partitë tjera që po ashtu janë bashkuar shumicë t`na përmbysin si gjithherë. Menduam që pas masave të dhunshme që hynë në K.K Medvegjës,në këto zgjedhje do të vetëdijesohemi dhe të organizohemi njëherë e përgjithmonë me mirë ,më të bashkuar dhe do të dalim me një listë të përbashkët për zgjedhjet komunale .Mendoj dhe jam shumë i bindur sikur të gjitha fraksionet si parti politike ,shoqata e njerëz të vullnetit të mirë, të organizohemi sot me një Unitet ,të dalim me një listë ,me kandidat të cilët vet ata do ti propozojnë, do të ishte ajo që ndoshta nuk do të përkulemi para armikut ,e jam i bindur se nuk do të dalim tradhtar para popullit shqiptar –medvegjas,sepse të bashkuar si humbja si fitorja janë të përbashkëta.

Si duket sot po përsëritet prapë skenar i pa lakmuar për popullatën medvegjase. PVD-ja dhe PD-ja kanë filluar një garë parazgjedhore me klanet e tyre,ku mjerisht në to janë kyçur disa njerëz që dikur ishin kundër programeve të tyre , e të cilët po bëjnë takime në kafenetë e Prishtinës dhe vendet e ndryshme ,e dalin me komunikata të tyre jo reale dhe jo bindëse për popullin. Një befasi të cilën nuk mund ta paramendoj si një njeri i “Çeliktë” Fehmi Beha mori guxim të hyjë në garë me një Parti tjetër e cila po ashtu nuk tregoi asnjë rezultat nga e kaluara Besoi që koha nuk premton të luajmë me fatin e popullit medvegjas,duhet urgjentisht të bashkohemi,të organizojmë e të dalim me një LISTE të përbashkët e kurrsesi ndaras të hymë në këtë garë zgjedhore. Unë nuk di ,as nuk mund të paramendoj ku dhe si do ti tubojnë nga 200 nënshkrime këto parti dhe individ si kusht që kanë të hyjnë në garë. Kjo mënyrë siç kanë filluar sot PVD-ja dhe PD-ja është vetëm gabim i radhës që po përsëritet vite me radhë, dhe e cila do t`na hedhë prapë në binarët e lokomotivës famëkeqe serbe ,që të gjitha të drejtat tona të vendosin serbet e Medvegjes me Beogradin ,kuptohet me ndihmën e disa shqiptareve të cilët nuk kanë aspak mëshirën e Kombit. Andaj ,për hir të Kombit. Për hir të gjakut të dëshmorëve të UÇPMB-së Për hir të –të gjitha torturave dhe gjenocidit që ju bënë popullit medvegjas shekuj me radhë .

Për hir të atyre tokave e varrezave të boshatisura në vetëlindje.! BASHKOHUNI që të gjithë ta përmbysim njëherë atë makineri shkau që çdo ditë po gjejmë vdekjen nga torturat e tij.

 

shkruan për Madvegja REDAKSIA                       Shaban Abazi Kazakistan 19,08.2015

Bëhuni pjes e Faqes   https://www.facebook.com/medvegja.redaksia

Autori  është  ish i denuar , ish Komandant i Uçpmb-së Zona Medvegjë, poet dhe veprimtar shumë vjeçar për trojet tona.

 Për të lexuar Biografin e autorit

                     klikoni këtu:⇓

http://tupalla.com/wp/?p=3438